دوچرخه‌های خاکیموتورسیکلت‌هایی هستند که به‌طور ویژه برای رانندگی در مسیرهای خارج از جاده طراحی شده‌اند. بنابراین، موتورسیکلت‌های خاکی ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فردی دارند که با موتورسیکلت‌های خیابانی متفاوت است. بسته به سبک رانندگی و زمینی که قرار است موتورسیکلت در آن رانده شود، و همچنین نوع موتورسوار و مهارت‌های او، انواع مختلفی از موتورسیکلت‌های خاکی وجود دارد.
دوچرخه‌های موتورکراس
دوچرخه‌های موتورکراس یا به اختصار دوچرخه‌های MX، عمدتاً برای مسابقه در مسیرهای بسته خارج از جاده (مسابقه‌ای) با پرش‌ها، پیچ‌ها، پیچ‌های تند و موانع ساخته شده‌اند. یک دوچرخه موتورکراس به دلیل طراحی و هدف تخصصی خود از سایر دوچرخه‌های خاکی متمایز است. آنها برای عملکرد با سرعت بالا و هندلینگ چابک برای پیمایش زمین‌های دشوار بهینه شده‌اند. بنابراین، آنها به موتورهای قدرتمند و دور بالا مجهز شده‌اند که شتاب و سرعت فوق‌العاده‌ای را با پاسخ فوری دریچه گاز برای مقابله سریع با پرش‌ها ارائه می‌دهند.
اولویت MX Bikes سبک وزن بودن کلی دوچرخه برای افزایش سرعت واکنش آن است. به همین دلیل است که آنها معمولاً از فریم‌های سبک ساخته شده از موادی مانند آلومینیوم یا فیبر کربن استفاده می‌کنند و بسیاری از لوازم اضافی را ندارند. ویژگی‌هایی مانند چراغ‌های جلو، آینه‌ها، استارت‌های برقی و پایه‌ها که در سایر Dirt Bikes رایج هستند، معمولاً وجود ندارند تا دوچرخه تا حد امکان سبک و ساده بماند.
دوچرخه‌های اندورو
دوچرخه‌های Enduro که برای سواری و مسابقات آفرود طولانی طراحی شده‌اند، عناصری از موتورکراس و کراس کانتری را با هم ترکیب می‌کنند. آنها برای تحمل طیف وسیعی از شرایط و زمین‌ها از جمله مسیرهای کوهستانی، صخره‌ای، جنگل‌ها و مناطق کوهستانی ساخته شده‌اند. در حالی که دوچرخه‌های Enduro معمولاً در مسابقات استفاده می‌شوند، در بین دوچرخه‌سواران تفریحی که از ماجراجویی‌های آفرود طولانی لذت می‌برند نیز محبوب هستند و بنابراین عمدتاً به صندلی راحت و مخزن سوخت بزرگ مجهز هستند.
برخلاف برخی دیگر از موتورسیکلت‌های خاکی، آنها اغلب مجهز به سیستم‌های روشنایی هستند که آنها را برای تردد در خیابان قانونی می‌کند و به دوچرخه‌سواران اجازه می‌دهد تا به راحتی بین مسیرهای خارج از جاده و جاده‌های عمومی حرکت کنند.
دوچرخه‌های تریل
جایگزین کاربرپسندتر و مبتدی‌تر برای موتورکراس یا اندورو، دوچرخه‌های تریل است. دوچرخه‌های سبک وزن مخصوص دوچرخه‌های خاکی برای دوچرخه‌سواران تفریحی ساخته شده‌اند که می‌خواهند مسیرهای خاکی، مسیرهای جنگلی، مسیرهای کوهستانی و سایر محیط‌های فضای باز را به راحتی کشف کنند. دوچرخه‌های تریل راحتی و سهولت استفاده راکب را در اولویت قرار می‌دهند. آنها معمولاً در مقایسه با موتورکراس یا اندورو، تنظیمات سیستم تعلیق نرم‌تری دارند و سواری نرم‌تری را در زمین‌های ناهموار فراهم می‌کنند.
این موارد شامل ارتفاع پایین‌تر صندلی برای آسان‌تر کردن قرار دادن پاهای دوچرخه‌سواران روی زمین و ویژگی‌های کاربرپسند مانند استارت‌های برقی است که نیاز به روشن کردن با ضربه را از بین می‌برد. فناوری و ویژگی‌های عمدتاً مینیمالیستی، دوچرخه‌های تریل را به ویژه برای مبتدیان خوشایند می‌کند.
دوچرخه‌های موتورکراس، دوچرخه‌های اندورو، دوچرخه‌های تریل و دوچرخه‌های ادونچر انواع مختلف دوچرخه‌های خاکی هستند، در حالی که دوچرخه ادونچر در واقع بیشتر به دسته وسیعی از موتورسیکلت‌ها اطلاق می‌شود. علاوه بر این، اکثر تولیدکنندگان دوچرخه‌های خاکی مخصوص کودکان با موتورهای کوچک‌تر و ارتفاع صندلی پایین‌تر نیز ارائه می‌دهند. علاوه بر این، برندهای بیشتری در حال طراحی دسته جدیدی از دوچرخه‌های خاکی هستند: دوچرخه‌های خاکی برقی. برخی از دوچرخه‌های خاکی برقی در حال حاضر در بازار موجود هستند، اما در آینده تعداد بیشتری نیز عرضه خواهند شد.
زمان ارسال: ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۵